มาถึงแล้วครับ ทางเข้าสู่แค้มป์บ้านกร่าง
หลังจากหาสถานที่ก่อสร้างเต้นท์เรียบร้อยแล้ว ก็บังเอิญไปเห็นเจ้านี่ครับ ไม่แน่ใจว่ามันคือตัวอะไร
มีคุณแม่หางยาวกับคุณลูกหางสั้นครับ ลงมาอวดโแมให้บรรดานักท่องเที่ยวได้เก็บภาพ
แล้วก็เป็นไปตามคาดครับ หน้าฝนก็ต้องมีน้ำ เด็กๆที่มากับผู้ปกครองก็เลยได้เล่นน้ำกันสนุกสนานเลย
ผมเองก็ปลีกวิเวกมานั่งเก็บภาพริมลำน้ำสายเล็กๆข้างๆที่พักครับ
ช่วงลองของครับ หัดเก็บภาพไปเรื่อยๆ
มื้อค่ำง่ายๆครับ มาม่า+ใส้กรอก ใต้แสงเทียน
ตื่นเช้ามาก็โดนเจ้าถิ่นมากวนครับ มาโหนฟลายชีตเราซะงั้น
พอจะถ่ายภาพมัน มันก็หนีขึ้นต้นไม้ไป
เก่งจริงก็ตามมาสิฟ่ะ (ชะนีพูด)
โซนที่ตั้งคอนโดของเราครับ
ช่วงนี้คนไม่มากเท่าไหร่ครับ กำลังดี ไม่เหงา ไม่วุ่นวายจนเกินไป มีที่ว่าให้เด็กๆวิ่งเล่นเหลือเฟือ
พอเราเก็บของเพื่อเดินทางกลับ สายฝนก็เริ่มโปรยปรายมาอีกครั้ง แต่ก็ได้เวลาเดินทางแล้ว เราก็เลยต้องอำลาแค้มป์บ้านกร่างเพื่อเดินทางกลับ
ตอนกลับเราก็มาแวะพักที่อ่างเก็บน้ำเขื่อนแก่งกระจานกับอีกครั้ง
น้ำในอ่างเก็บน้ำก็ยังคงน้อยอยู่ครับ
เห็นบ้านหลังเล็กๆอยู่ไกลๆ
พอลองซูมเข้าไปดู โอ้วววว... บรรยากาศมันสุดยอดจริงๆ อิจฉาเว้ยเฮ้ย...
หลังจากนั้นเราก็เดินทางกลับรวดเดียวถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพครับ ก็เป็นอีกหนึ่งทริปกางเต้นท์ของเราสองตายายครับ อิๆๆๆ
แม้จะมีอุปสรรคบ้าง จะมีไม่ถูกใจกันบ้าง แต่เมื่อต้องมาใช้ชีวิตอยู่กันเพียงสองคน มันก็ทำให้เราได้เข้าใจกันมากขึ้น รู้จักตัวตนกันมากขึ้น รู้จักให้อภัยกันมากขึ้น ชีวิตคู่ หากเราเจอแต่ความสบาย พอวันใดวันนึงมันเกิดไม่ต้องลำบากไม่สะดวกสบายขึ้นมา บางคนอาจจะรับไม่ได้ แต่ถ้าเราได้มีโอกาสลำบากด้วยกัน เรียนรู้ไปด้วยกัน ผมว่า...มันก็คงจะเป็นประสบการณ์สอนใจเราได้บ้างไม่มากก็น้อยครับ........... สำหรับทริปหน้าจะเป็นที่ไหนนั้น ค่อยว่ากันครับ
หลังจากหาสถานที่ก่อสร้างเต้นท์เรียบร้อยแล้ว ก็บังเอิญไปเห็นเจ้านี่ครับ ไม่แน่ใจว่ามันคือตัวอะไร
มีคุณแม่หางยาวกับคุณลูกหางสั้นครับ ลงมาอวดโแมให้บรรดานักท่องเที่ยวได้เก็บภาพ
แล้วก็เป็นไปตามคาดครับ หน้าฝนก็ต้องมีน้ำ เด็กๆที่มากับผู้ปกครองก็เลยได้เล่นน้ำกันสนุกสนานเลย
ผมเองก็ปลีกวิเวกมานั่งเก็บภาพริมลำน้ำสายเล็กๆข้างๆที่พักครับ
ช่วงลองของครับ หัดเก็บภาพไปเรื่อยๆ
มื้อค่ำง่ายๆครับ มาม่า+ใส้กรอก ใต้แสงเทียน
ตื่นเช้ามาก็โดนเจ้าถิ่นมากวนครับ มาโหนฟลายชีตเราซะงั้น
พอจะถ่ายภาพมัน มันก็หนีขึ้นต้นไม้ไป
เก่งจริงก็ตามมาสิฟ่ะ (ชะนีพูด)
โซนที่ตั้งคอนโดของเราครับ
ช่วงนี้คนไม่มากเท่าไหร่ครับ กำลังดี ไม่เหงา ไม่วุ่นวายจนเกินไป มีที่ว่าให้เด็กๆวิ่งเล่นเหลือเฟือ
พอเราเก็บของเพื่อเดินทางกลับ สายฝนก็เริ่มโปรยปรายมาอีกครั้ง แต่ก็ได้เวลาเดินทางแล้ว เราก็เลยต้องอำลาแค้มป์บ้านกร่างเพื่อเดินทางกลับ
ตอนกลับเราก็มาแวะพักที่อ่างเก็บน้ำเขื่อนแก่งกระจานกับอีกครั้ง
น้ำในอ่างเก็บน้ำก็ยังคงน้อยอยู่ครับ
เห็นบ้านหลังเล็กๆอยู่ไกลๆ
พอลองซูมเข้าไปดู โอ้วววว... บรรยากาศมันสุดยอดจริงๆ อิจฉาเว้ยเฮ้ย...
หลังจากนั้นเราก็เดินทางกลับรวดเดียวถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพครับ ก็เป็นอีกหนึ่งทริปกางเต้นท์ของเราสองตายายครับ อิๆๆๆ
แม้จะมีอุปสรรคบ้าง จะมีไม่ถูกใจกันบ้าง แต่เมื่อต้องมาใช้ชีวิตอยู่กันเพียงสองคน มันก็ทำให้เราได้เข้าใจกันมากขึ้น รู้จักตัวตนกันมากขึ้น รู้จักให้อภัยกันมากขึ้น ชีวิตคู่ หากเราเจอแต่ความสบาย พอวันใดวันนึงมันเกิดไม่ต้องลำบากไม่สะดวกสบายขึ้นมา บางคนอาจจะรับไม่ได้ แต่ถ้าเราได้มีโอกาสลำบากด้วยกัน เรียนรู้ไปด้วยกัน ผมว่า...มันก็คงจะเป็นประสบการณ์สอนใจเราได้บ้างไม่มากก็น้อยครับ........... สำหรับทริปหน้าจะเป็นที่ไหนนั้น ค่อยว่ากันครับ